Seymour Norte

Een klein eiland met grootse ontdekkingen

Hoogtepunten

grote fregatvogel, blauwvoetgent, landleguaan

Mogelijke ontmoetingen

zeeleeuw, grote fregatvogel, blauwvoetgent, zwaluwstaartmeeuw, zeeleguaan, spotvogel

Zien en beleven

Wanneer u met uw panga van het schip naar het eiland Seymour Norte wordt gebracht lijkt het op het eerste gezicht niet echt indrukwekkend: laag, vlak en rotsachtig ligt dit kleine eilandje in de oceaan. Maar vergist u zich niet, het eiland is een paradijs voor vogelaars. De landing op de rotsen kan bij een wat wilde zee een beetje uitdagend zijn, maar eenmaal op het land kijken wat slaperige zeeleeuwen u geruststellend aan. Het pad loopt langs de pittoreske kust en cirkelt vervolgens landinwaarts.

Seymour Norte biedt een thuis aan een broedkolonie grote fregatvogels. De fregatvogel is bekend om zijn felrode keelzak. Wanneer het mannetje indruk wil maken op een mogelijke partner blaast hij deze zak groots op en probeert zo het vrouwtje voor zich te winnen. De grote fregatvogel doet dit het gehele jaar (in tegenstelling tot de kleine fregatvogel) dus u heeft grote kans dit schouwspel op Seymour Norte te kunnen observeren. Vaak ziet u donzige witte fregatkuikens in een of meer van de nesten langs het pad.

Naast de fregatvogel kent dit eiland ook een goede populatie broedende blauwvoetgents. Waar de fregatvogel pronkt met zijn keelzak voert de blauwvoetgent een leuk dansje op voor zijn partner en brengt cadeautjes in de vorm van steentjes en takjes.

Houdt u uw blik omlaag terwijl u het pad vervolgt. Niet alleen om te zorgen dat u niet struikelt over de rotsblokken, maar ook omdat zich op Seymour Norte een grote populatie landleguanen bevindt die zeer beschut zijn door hun omgeving.

Er is een interessant verhaal over de landleguanen op dit eiland. Aan het begin van de jaren ‘30 merkte de amateur-naturalist Allan Hancock op dat Seymour Norte geen landleguanen had, dus bracht hij er enkele over van het naburige Baltra. De leguanen floreerden, met name omdat de planten hier nog geen natuurlijke afweer tegen deze nieuwkomers hadden ontwikkeld.
Tegen het midden van de jaren vijftig waren de landleguanen van het Baltra-eiland uitgestorven, gedeeltelijk als gevolg van de jacht door Amerikaanse soldaten die daar gestationeerd waren tijdens de Tweede Wereldoorlog. De leguanen werden vanuit Seymour Norte opnieuw geïntroduceerd in Baltra en vandaag zijn beide eilanden de thuisbasis van bloeiende populaties.